Kurš apprecējās ar Fryderyk I (elektor Brandenburgii)?

Fryderyk I Hohenzollern (ur. 1371 w Norymberdze, zm. 20 września 1440 w Cadolzburgu koło Norymbergi) – dziewiąty burgrabia Norymbergi od 1397, jako Fryderyk VI, elektor Brandenburgii od 1415 r.

W 1415 od Zygmunta Luksemburskiego otrzymał w lenno Brandenburgię, z tytułem księcia-elektora za poparcie w staraniach tegoż o koronę niemiecką (potwierdzenie elektoratu w 1417, jako Fryderyk I). Syn Fryderyka V i Elżbiety Miśnieńskiej.

Relacje z Królestwem Polskim

Zygmunt Luksemburski ogłosił 6 grudnia 1420 roku we Wrocławiu zupełnie niekorzystny dla strony polskiej wyrok w sporze polsko-krzyżackim. Wobec słabnącej pozycji Zygmunta Luksemburskiego królowi Polski Władysławowi II udało się zawrzeć z księciem Fryderykiem I Hohenzollernem sojusz zaczepno-odporny podpisany 8 kwietnia 1421 w Krakowie. Brandenburgia i Polska stanęły razem chroniąc się wzajemnie na ewentualność działań zakonu krzyżackiego. Dzięki mediacji brandenbursko-papieskiej rozejm pomiędzy Polską i Zakonem przedłużono do końca 1422 roku.

Elisabeth of Bavaria-Landshut (1383 – 13 November 1442), nicknamed "Beautiful Beth", was an Electress of Brandenburg by marriage to Frederick I, Elector of Brandenburg. She acted as regent of Brandenburg during the absence of her spouse.